Żubr

Żubr jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych polskich ssaków. Wynika to z głęboko zakorzenionej obecności tego masywnego ssaka na naszych ziemiach i zbudowanej dookoła niego swoistej mitologii.

Żubr od zawsze kojarzył nam się z tym co rodzinnie polskie i swojskie. Jednocześnie liczne stada, które niegdyś zasiedlały terytorium naszego kraju stanowiły powód do dumy i chluby dla całej rodzimej przyrody.

Przydałoby się jednak przytoczyć nieco informacji zoologicznych i przybliżyć sylwetkę tego pięknego zwierzęcia. Żubr jest gatunkiem łożyskowca z rodziny krętorogich, a więc stanowi dalekiego kuzyna naszej sympatycznej kozicy.

Tym, co pierwsze rzuca się w oczy, gdy spoglądamy na żubra jest jego duża, masywna głowa. Głowa żubra ma szerokie czoło, małe oczy, a jego rogi są kręte i skierowane ku górze.

Masa ciała dorosłego samca może wynosić nawet 900 kilogramów, a jego wysokość w kłębie ok. 180 cm – jest więc równa dorosłemu mężczyźnie.

Samice, jak to często bywa, są mniejsze i lżejsze – ich masa wynosi maksymalnie ok. 460 kilogramów, a wysokość w kłębie dochodzi maksymalnie do 150 centymetrów.

Nie możemy więc stwierdzić, że samica żubra jest filigranowa.